Dag 17

Onze laatste maandag in Namibië. We willen nog zoveel mogelijk uit onze tijd halen en gaan in de morgen eerst shoppen voor de laatste inkopen.

Daarna kijken bij de stroopwafel bakkerij waar Derk en Bertha druk bezig zijn. De start ging niet vlot vanmorgen want de bloem was op. Derk dus snel te voet naar de winkel om het te halen. Kwam met de verkeerde bloem terug dus nogmaals naar de winkel. (gelukkig worden ze niet per uur betaald 😜). Coby heeft ook een paar wafels gemaakt maar dat vereist nog wel wat handigheid en vuurvaste handen. De wafel is heet en ook de stroop.
Half in de middag waren er toch 25 pakjes van 10 stuks klaar. Deze gaan woensdag mee naar Windhoek waar ze in winkels worden verkocht. 

In de middag een laatste bezoek gebracht aan het ziekenhuis. Er lagen veel zieke kinderen op de kinderafdeling. We hebben knuffels uitgedeeld die waren gestuurd vanuit Nederland. Het toverde een glimlach op de gezichten van de kinderen en moeders. De mama’s zijn de hele dag en nacht in het ziekenhuis om hun kind te verzorgen en slapen bij hun kind in bed. De kindersterfte is hoog in Namibië. Wat een groot contrast met onze super moderne medische middelen die wij ter beschikking hebben. Wat een voorrecht dat ons wiegje in Nederland stond. We zingen als afscheid en ter bemoediging voor de kinderen: Jezus is de goede Herder, Jezus Hij is overal. Lucas kent die uit zijn hoofd en zingt mooi mee. 

We lopen terug en er valt een spetter regen. In de avond regent het gestaag een paar uur. Heerlijk voor dit land waar het heel droog kan zijn en een half jaar of langer niet regent. Alles is nu mooi groen en bloemetjes schieten de grond uit. De temperatuur zakt in de avond en we trekken een vest aan. Na een spelletje rummikub zoeken we ons mandje op. 

Dien de Heere met blijdschap. Kom voor Zijn aangezicht met vrolijk gezang. Psalmen 100:2